Aynıyız

Kırdığın kalbimin üstü kalsın ey insan
şairim zaten, olmayan yanlarımla yaşıyorum..
açtığın yaralarımla ne zaman aranıza sızsam
korkmuyorum yüźünüzdeki yansımamdan..
bi çocuğa göz kırpsam, bi kadının elini tutsam
göğüs kafesimdeki boşluktan korkmuyorum..
gölgemi gölgenizin üstüne koyuyorum
böyle kapkara, aslında ne kadar da aynıyız.

Söküp aldığın düşlerin üstü kalsın ey insan
yüküm çok zaten, artık taşıyamıyorum..
bomboş gözlerimle ne zaman göge baksam
mavinin her tonunu hala görüyorum..
korkmuyorum düşsel acıkmalarımdan
güvercinlerimi inadına besliyorum..
kopardığın umutlarımı ankara garına bırakıyorum
Böyle paramparça, ne kadar da aynıyız.

Öldürdüğün çocukların vebali kalsın ey insan
günahım çok zaten cehennemde yaşıyorum..
lakin ne zaman bir çocuk kahkahası duysam
cennetini ta içimde hala hissediyorum..
korkmuyorum kan sızan melek kanatlarından
kopardığın tüylerimi Suruçta bırakıyorum..
böyle kana bulanmış,
böyle kör, böyle aşksız
aslında ne kadar da aynıyız...

Sayko